Strony główne godz. 08:00.
Ogłoszenia i Intencje godz. 16:00.
S Z C Z Ę Ś Ć B O Ż E
Tym śląskim pozdrowieniem witamy Was na naszej stronie internetowej
Ojciec Święty Jan Paweł II, powiedział "Niech nie znika to piękne pozdrowienie "Szczęść Boże" i "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus". Pozdrawiajcie się tymi słowami, przekazując w ten sposób najlepsze życzenia (bliźnim). W nich zawarta jest wasza chrześcijańska godność. Nie dopuście, aby ją wam odebrano".
Jest nam niezmiernie miło, że odwiedziłeś naszą stronę. Znajdziesz na nich informacje o naszej posłudze duszpasterskiej, o wspólnotach, w których możesz pogłębiać swoją wiarę, a także dowiesz się co słychać w naszej parafii, jej historię.
Strona nasza od 20 lat (09.03.2004) mieści się na Serwerze "OPOKA" pod adresem http://www.nmpwelnowiec.katowice.opoka.org.pl/
Fundacja Opoka została powołana przez Konferencję Episkopatu Polski w dniu 5 czerwca 1998 r. Jej zadaniem jest służenie Kościołowi katolickiemu w Polsce w zakresie tworzenia systemu elektronicznej wymiany informacji oraz serwisu internetowego www.opoka.org.pl.
Informacje o naszej parafii można znaleźć również na serwisie społecznościowym FB (facebook)
pod adresem jak niżej:
https://www.facebook.com/profile.php?id=100070016293938
SKARBONKA
Drodzy Parafianie i Przyjaciele parafii NMP Wspomożenia Wiernych.
Z serca dziękujemy za Waszą troskę i materialną pomoc w utrzymaniu naszej świątyni.
Bez wychodzenia z domu można wpłacać na podane konto bankowe.
"DANE KONTA".
WAŻNE
Zarządzenia, Komunikaty, inne pisma Bp Marka Szkudło administratora archidiecezji ,
biskupów pomocniczych i Konferencja Episkopatu Polski.
Treści tych dokumentów można przeczytać na końcu (dole)) strony.
Bp Marek Szkudło administratorem
archidiecezji katowickiej
Bp Adam Wodarczyk
Bp Grzegorz Olszowski
"... Waleczność złych nie rodzi się ze strachu przed innymi. Bądźcie mężni, a zobaczycie, że tamci opuszczą skrzydła ..."
MYŚL KSIĘDZA BOSKO.
Nowe przykazanie.
ks. Bogdan Giemza SDS.
Do uczniów zgromadzonych wokół Jezusa w Wieczerniku kieruje On takie polecenie: "Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem" (J 13,34). Tylko jeden raz Jezus mówi o przykazaniu, że jest "nowe". Dlaczego jednak nazywa "nowym" przykazanie miłości i na czym polega ta nowość? Przecież już w Starym Testamencie wzajemnej miłości wymagało przykazanie: "będziesz miłował bliźniego jak siebie samego" (Kpł 19,18).
Nowość polega m.in. na tym, że normą tej miłości nie jest już człowiek: "będziesz miłował bliźniego jak siebie samego", ale miłość samego Jezusa: "jak Ja was umiłowałem". Tę miłość Jezus wyraził nie tylko własnymi słowami, ale także ofiarą i oddaniem życia. Nowość winna prowadzić do określonego stylu życia uczniów Jezusa. "Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali" (J 13,35).
To nowe przykazanie, będące streszczeniem chrześcijaństwa, angażuje całą osobę. To właśnie miłość ma być papierkiem lakmusowym wiary w Jezusa Chrystusa, dowodem prawdziwości wszelkich przykazań w życiu Kościoła. Jezus nie mówi, że znakiem rozpoznania będzie pokora, czystość, chociaż wielokrotnie wychwalał te cnoty, chociażby w Kazaniu na górze. Cechą wyróżniającą apostołów i chrześcijan pozostaje miłość.
Zwróćmy jeszcze uwagę, że Jezus mówi o przykazaniu. Skoro przykazanie, to w pierwszej kolejności przychodzi nam na myśl Dekalog. Dla żydów i chrześcijan przykazania te mają szczególne znaczenie. Od najdawniejszych czasów są one przekazywane w chrześcijańskim przepowiadaniu jako zasady życia wiarą. Trzeba jednak pamiętać, że przykazania są czymś innym niż informacja o tym, co jest dobre, a co złe. Przez przykazania Bóg nie przekazuje nam takiej wiedzy, ale kieruje do nas wezwanie, byśmy słuchali i wprowadzali w życie to, co słyszymy.
Pytajmy: Czym jest dla mnie nowość Jezusowego przykazania? Jak pojmuję przykazania Boże? Są one dla mnie drogowskazami czy też widzę w nich jedynie ciężar, od którego trzeba uciec możliwie najdalej?
Przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego.
Czytany dziś fragment z Dziejów Apostolskich jest ilustracją zaangażowania w nowość Jezusowego przykazania i radość z dzielenia się owocami wzrastania pierwszych wspólnot chrześcijańskich. Święty Łukasz, autor Dziejów Apostolskich, krótko relacjonuje, że św. Paweł i św. Barnaba po powrocie do Antiochii "opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary" (Dz 14,27).
Ewangelista zwraca także uwagę, że głoszenie i wcielanie w życie nowego przykazania nie jest łatwe. Wiąże się z prześladowaniem, niezrozumieniem. Apostołowie, odwiedzając kolejne wspólnoty uczniów w Derbe, Listrze, Ikonium, umacniali w wierze i zachęcali do wytrwania. Nauczali też otwarcie, że "przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego".
Trzeba na to zwrócić uwagę, bo często nie jesteśmy na to przygotowani. Jesteśmy gotowi przyjąć Ewangelię, pójść za Jezusem, być w Kościele, ale na zasadach przez nas ustalonych, bez wymagań i obowiązku ponoszenia trudów dla życia Ewangelią. Jakże często słyszymy "cudowne" recepty odnoszące się do życia Kościoła, że powinien znieść takie czy inne przykazania, zreformować wymagania moralne. Zwykle za takimi podpowiedziami kryje się niechęć lub lęk przed wysiłkiem, ponoszeniem jakichś kosztów i wyrzeczeń dla konsekwentnego życia Ewangelią.
Warto też się zastanowić nad naszą zdolnością i radością z dzielenia się chrześcijańskim życiem. Barnaba i Paweł, jak zauważa A. Pronzato, "nie zachowują się jak «weterani», którzy zachwalają swoje przedsięwzięcia, lub bohaterowie, którzy recytują listę osiągnięć. [...] Chodzi im o coś zupełnie innego. Starają się uzasadniać skuteczność tego słowa, którego byli po prostu sługami". Czy stać nas na taką radość i pokorę w dzieleniu się naszymi osiągnięciami? Czy nie zawłaszczamy i nie przypisujemy sobie zasług, które są darem Bożej łaski w nas?
Suma odpustowa zostanie odprawiona o godz. 11.30. Wszystkich parafian i gości już teraz na tę uroczystość serdecznie zapraszamy.
Kazanie odpustowe wygłosi o. Lucjan Osiecki OMI. - z Wspólnoty oblackiej Katowice koszutka.
Garść informacji:
Bernardyn wcześnie został sierotą, wychowywał go stryj mieszkający w Sienie. Tutaj skończył na uniwersytecie prawo i teologię.
W 1402 wstąpił do zakonu franciszkanów, rok później złożył śluby zakonne i w 1404 otrzymał święcenia kapłańskie.
Dał początek nowej gałęzi zakonu zwanego obserwantami, a w Polsce bernardynami. Reguła zakonu charakteryzowała się surowością, w ten sposób Bernardyn próbował przywrócić pierwotny charakter reguły franciszkańskiej. Zakładał nowe klasztory, podporządkowane głoszonym przez siebie zasadom.
Bernardyn był również wybitnym mówcą. Podczas kazań, głoszonych przez niego w całej Italii, zbierały się tłumy wiernych. Stąd też często odbywały się one nie w kościołach, a na placach przed świątyniami. Znany był z gorliwej modlitwy i oddawaniu szczególnej czci imieniu Jezus. Z tego powodu był podejrzewany o herezję. Za wstawiennictwem świętego Jana Kapistrana u papieża Marcina V został uwolniony od zarzutu.
W 1435 został generalnym przełożonym obserwantów. W 1439 brał udział w soborze florenckim i działał tu na rzecz zjednoczenia greckiego kościoła z katolickim. Trzykrotnie odmówił proponowanego mu biskupstwa w Ferrarze, Urbino i Sienie. Był też twórcą cennych dzieł teologicznych, dzięki którym został uznany za Doktora Kościoła.
Bernardyn ze Sieny jest patronem Kalifornii, oręduje przy chorobach płuc i uzależnieniach od hazardu.
W sztuce
W ikonografii przedstawiany w habicie franciszkańskim, z 3 mitrami, z księgą i tarczą z napisem IHS (skrót imienia Jezus) i otoczoną promieniami; w późniejszych przedstawieniach tarcza przyjmowała często formę monstrancji. W sztuce polskiej wczesne przedstawienia Bernarda znajdują się na kwaterze skrzydła tryptyku w Łopusznej.
Bernardyn, imię pochodzące od imienia Bernard właśc. Bernardino Albizzeschi, ur. 8 IX 1380, Massa Marittima k. Sieny, zm. 20 V 1444, LAquila, włoski franciszkanin, kaznodzieja ludowy i kapłan.
*** Tekst pochodzi z książki "Nasi święci patroni", która ukazała się nakładem PWN.
Św. Jan Nepomucen, stracił życie, bo milczał jak grób. Legenda mówi, że był spowiednikiem królowej Joanny, żony czeskiego króla Wacława IV.
Mąż próbował dowiedzieć się, jakie grzechy żona ma na sumieniu (sam do świętych nie należał), ale Jan Nepomucen odmówił złamania tajemnicy spowiedzi. Okrutnie torturowany - sam król miał go przypiekać ogniem - został wrzucony do Wełtawy z mostu Karola.
Tak naprawdę Jan Nepomucen padł najprawdopodobniej ofiarą zatargów między królem a arcybiskupem praskim Janem z Jensztejnu, ale legenda była atrakcyjniejsza. Syn sędziego z Pomuka k. Pilzna został patronem spowiedników, opiekunem mostów i żeglarzy, flisaków i młynarzy. Wzywany jest w razie zagrożenia powodzią i w przypadku konieczności zachowania dyskrecji. Jego pomniki spotkamy na mostach, przy przeprawach wodnych i na miejskich placach. Przedstawiany jest w aureoli sześciu gwiazd, ponieważ według legendy sześć gwiazd wskazało miejsce w Wełtawie, gdzie spoczęło ciało męczennika.
Garść informacji:
Krzysztof (Cristóbal) Magallanes Jara urodził się w 1869 r. w Meksyku, w rodzinie rolników: Rafaela Magallanes i Klary Jara. W młodości był pasterzem. W wieku 19 lat wstąpił do seminarium duchownego. Po przyjęciu święceń (w roku 1899) został proboszczem parafii w Totatiche (Meksyk). Podjął tam dzieło budowy szkół, drukarni prasy, centrów katechizacji dla dzieci i dorosłych. Zorganizował także budowę elektrowni. Przygotowywał okolicznych rolników do podjęcia współpracy z mieszkańcami miast. Dla indian Huichol założył misję w Azqueltán. Słynął z nabożeństwa do Matki Bożej.
Kiedy antychrześcijański rząd Meksyku nakazał likwidację wszystkich seminariów duchownych, Krzysztof zebrał alumnów i otworzył własne seminarium. Zostało ono jednak wkrótce wykryte i zamknięte. Magallanes nie zniechęcił się - otwierał kolejne seminaria. Gdy ta metoda okazała się nieskuteczna, zorganizował prywatne zajęcia dla kandydatów do kapłaństwa. Fałszywie oskarżony o sprzyjanie siłom rewolucyjnym rebelii Cristero, został aresztowany 21 maja 1927 roku podczas podróży do jednego z gospodarstw, gdzie miał odprawić Eucharystię. Rozdał swój ostatni majątek wykonawcom wydanego na niego wyroku, udzielił im rozgrzeszenia, a następnie, bez żadnego procesu, został zastrzelony 25 maja 1927 r. w Colotitlan (Meksyk). Do ostatniej chwili umacniał rozstrzelanego razem z nim wikariusza, o. Augustyna Caloca. Beatyfikował go w 1992 r. św. Jan Paweł II; osiem lat później, 21 maja 2000 r., dokonał on też jego kanonizacji.
Początek XX w. to czas prześladowania Kościoła w Meksyku. Kapłani, którzy decydowali się na pracę na tych terenach, świadomi byli nieuchronnej śmierci. Mimo to nie brakło misjonarzy. W latach dwudziestych XX w. na terenie Meksyku zginęło 25 wspominanych dzisiaj świętych - kapłanów i osób świeckich. Żaden z nich nie miał wytoczonego procesu, żaden nie mógł się bronić. Łączyła ich szczególne umiłowanie Eucharystii, nabożeństwo do Maryi oraz posługa biednym.
W 2012 roku na ekrany wybranych kin wszedł film "Cristiada", opowiadający historię chrześcijan w Meksyku w tamtym czasie.
Żywot św. Rity z Cascia
Święta Rita urodziła się w Roccaporena niedaleko Cascia (Włochy). Na chrzcie otrzymała imię Małgorzata (Margarita), nazywano ją jednak zdrobniale Ritą.
W wieku 12 lat, zgodnie z życzeniem rodziców poślubiła Paola Manciniego. Mimo iż prosiła rodziców by pozwolili jest wstąpić do zakonu, wydali ją za mąż za człowieka o trudnym i wybuchowym charakterze, mającego wielu wrogów. Przez lata Rita cierpliwie znosiła jego styl bycia. Z czasem małżonek złagodniał pod jej wpływem. Zginął jednak tragicznie zabity niedługo po swoim nawróceniu.
Małżonkowie mieli dwóch synów, którzy pod wpływem wydarzeń postanowili pomścić śmierć ojca. Kiedy nie udało jej się przekonać ich do zmiany planów zaczęła prosić Boga by ich powstrzymał. Zamiarów nie zrealizowali ponieważ zmarli niebawem z powodu zarazy jaka nawiedziła ich okolice. Zanim zabrała ich śmierć święta matka zdołała ich jeszcze skłonić do żalu za grzechy, w tym za niedopełnioną zbrodnię jakiej się chcieli dopuścić.
Po śmierci męża i synów Rita, mająca wówczas około 36 lat, zapragnęła zrealizować swoje marzenie o wstąpieniu do klasztoru. Konwent augustianek, do którego chciała być przyjęta nie przyjmował jednak wdów. Opowieść o tym jak w nocy Pan otworzył przed nią drzwi klauzury należy do najbardziej znanych opowieści o cudach związanych z jej życiem. Wobec tak wielkiego znaku mniszki zdecydowały się ją przyjąć. W klasztorze św. Rita nie miała lekko. Należała do grona sióstr konwersek, a więc tych które wykonywały cięższe prace. Nigdy się jednak nie skarżyła.
Jako mniszka została obdarzona przez Pana Jezusa jeszcze jedną szczególną łaską. Z racji wielkiego nabożeństwa do męki Pańskiej, pewnego dnia podczas adoracji krzyża prosiła Pana o to by mogła choć symbolicznie uczestniczyć w Jego cierpieniach. Otrzymała cierń z korony, tkwił w jej czole przez resztę jej życia, powodując nieustanny ból. Cierń inaczej jednak niż prezentuje się go na portretach świętej pozostawał niewidoczny. Ślad rany można jednak zobaczyć na jej czole po dzień dzisiejszy.
Odeszła do Pana 22 maja 1457 roku. Natychmiast po śmierci zasłynęła wieloma cudami. Dlatego jej ciało umieszczono w szklanej trumnie w kościele w Cascia cudownie zachowane po dzień dzisiejszy.
Modlitwa do św. Rity
Święta Rito, Patronko spraw trudnych, Orędowniczko w sytuacjach beznadziejnych, cudna gwiazdo świętego Kościoła naszego, zwierciadło cierpliwości, pogromicielko szatanów, lekarko chorych, pociecho strapionych, wzorze prawdziwej świętości, ukochana Oblubienico Chrystusa Pana, naznaczona cierniem z korony Ukrzyżowanego.
Z głębi serca czczę Ciebie i zarazem błagam, módl się za mną, o uległość woli Bożej we wszystkich przeciwnościach mojego życia. Przybądź mi z pomocą, o święta Rito i spraw, abym doznał/a skutków Twej opieki, by modlitwy moje u tronu Bożego stały się skuteczne.
Wyproś mi wzmocnienie wiary, nadziei i miłości, szczerego dziecięcego nabożeństwa do Matki Bożej oraz łaskę (proszę wymienić prośbę)
I spraw, abym zwyciężywszy wszelkie przeszkody i pokusy, mógł/mogła dojść kiedyś do nieba i tam Ci dziękować i wiecznie cieszyć się towarzystwem Ojca, Syna i Ducha świętego.
Amen.
Opracowano
na tydz. 18.05.2025. - 25.05.2025.
Po nacisnięciu na niżej podany napis można przejść na drugą część strony głównej.
ZARZĄDZENIA I KOMUNIKATY
( niżej)
Zaproszenie
Biskupa Marka Szkudło
Administratora Archidiecezji Katowickiej
ZAPROSZENIE NA PIELGRZYMKĘ MEŻCZYZN I MŁODZIEŃCÓW DO PIEKAR ŚL.
Poniżej link do treści "ZAPROSZENIA".
TREŚĆ ZAPROSZENIAZaproszenie
Biskupa Marka Szkudło
Administratora Archidiecezji Katowickiej
NA JUBILEUSZ RODZIN ORAZ XVIII METROPOLITALNE ŚWIĘTO RODZIN
Poniżej link do treści "ZAPROSZENIA".
TREŚĆ ZAPROSZENIA"TREŚĆ LISTU".Proszę naciśnąć na ww treśc.
Abp Adrian Józef Galbas SAC - nowym arcybiskupem metropolitą warszawskim
Poniżej link do treści "KOMUNIKAT".
TREŚĆ KOMUNIKATU
Słowo Konferencji Episkopatu Polski z okazji rozpoczęcia nowego roku szkolnego 2024/2025
Poniżej link do treści "SŁOWA".
TREŚĆ SŁOWASłowo Konferencji Episkopatu Polski z okazji rozpoczęcia nowego roku szkolnego 2024/2025
Poniżej link do treści "SŁOWA".
TREŚĆ SŁOWAPoniżej link do treści "LISTU".
TREŚĆ LISTU.
DO PARAFII NAJŚWIĘTRZEGO SERCA PANA JEZUSA ORAZ PARAFII NAJŚWIĘTRZEJ MARII PANNY WSPOMOŻENIA WIERNYCH :
Poniżej link do treści DEKRETU.
TREŚĆ DEKRETU.Poniżej link do map z budynkami przynależnymi do Paraffi NMP Wspomożenia Wiernych.
Mapa 1.Mapa 2.Bloki na Słoneczna 24 (w budowie).
Poniżej podajemy link do treści listu podpisanego przez Przewodniczącego Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Konferencji Episkopatu Polski.
TREŚĆ LISTU.