S Z C Z Ę Ś Ć B O Ż E
Tym śląskim pozdrowieniem witamy Was na naszej stronie internetowej
Ojciec Święty Jan Paweł II, powiedział "Niech nie znika to piękne pozdrowienie "Szczęść Boże" i "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus". Pozdrawiajcie się tymi słowami, przekazując w ten sposób najlepsze życzenia (bliźnim). W nich zawarta jest wasza chrześcijańska godność. Nie dopuście, aby ją wam odebrano".
Jest nam niezmiernie miło, że odwiedziłeś naszą stronę. Znajdziesz na nich informacje o naszej posłudze duszpasterskiej, o wspólnotach, w których możesz pogłębiać swoją wiarę, a także dowiesz się co słychać w naszej parafii, jej historię.
Strona nasza od prawie 18 lat (09.03.2004) mieści się na Serwerze "OPOKA" pod adresem http://www.nmpwelnowiec.katowice.opoka.org.pl/
Fundacja Opoka została powołana przez Konferencję Episkopatu Polski w dniu 5 czerwca 1998 r. Jej zadaniem jest służenie Kościołowi katolickiemu w Polsce w zakresie tworzenia systemu elektronicznej wymiany informacji oraz serwisu internetowego www.opoka.org.pl.
Informacje o naszej parafii można znaleźć również na serwisie społecznościowym FB (facebook)
pod adresem jak niżej:
Link do "FB"
Link do stron internetowych na których online są Transmisje Mszy Świętej.
Na stronie MSZE.info można również znaleźć:
Najbliższe Msze Święte (po wpisaniu w "szukaj" miescowości), Kościoły, Msze Św. za granicą, Informator, Modlitewnik, Święta, Patroni, Sanktuaria.
Link do stron internetowych na których online są Transmisje Mszy Świętej po polsku.
Link do listy Mszy Św. online w telewizji i radio.
LINK DOTYCZĄCY GŁOSU DZWONÓW KOŚCIOŁA NMP WSPOMOŻENIA WIERNYCH W KATOWICACH WEŁNOWCU.
SKARBONKA
Drodzy Parafianie i Przyjaciele parafii NMP Wspomożenia Wiernych.
Z serca dziękujemy za Waszą troskę i materialną pomoc w utrzymaniu naszej świątyni.
W czasie zagrożenia pandemią gdy liturgia celebrowana jest z ograniczoną ilością wiernych można
to bezpiecznie uczynić bez wychodzenia z domu wpłacając na nw. konto bankowe.
"DANE KONTA".
WAŻNE
Zarządzenia, Komunikaty i inne pisma Metropolity Katowickiego Arcybiskupa Wiktora Skworca
oraz biskupów pomocniczych i Abp koadiutora.
Treści tych dokumentów można przeczytać na końcu (dole)) strony.
"... Wszyscy prześladowani są moimi drogimi przyjaciółmi ..."
MYŚL KSIĘDZA BOSKO.
Aspekty powołania.
ks. Janusz Mastalski.
W jednym z dokumentów Soboru Watykańskiego II możemy przeczytać: "osobliwą rację godności ludzkiej stanowi powołanie człowieka do uczestniczenia w życiu Boga. Człowiek już od samego swego początku jest zapraszany do rozmowy z Bogiem" (Gaudium et spes). Każde powołanie jest takim właśnie zaproszeniem. Dzisiejsza Ewangelia ukazuje nam aspekty tego otwarcia się Boga na człowieka. Niestety, współczesny świat ucieka od Stwórcy, upatrując w Nim potencjalnego wroga, a w konsekwencji zniewolenia. Jakże wielu w Europie nie chce pamiętać o swoich chrześcijańskich korzeniach. Można wręcz powiedzieć, że nie ma mody na życie religijne. Nie jest to tylko problem Zachodu. Także w Polsce obserwuje się stopniowe dystansowanie się od Boga, religii i Kościoła. A przecież codziennie powtarza się scena z dzisiejszej Ewangelii: Chrystus przechodzi obok nas, zapraszając do wspólnej drogi. Przyjrzyjmy się więc bliżej temu powtarzającemu się zaproszeniu.
Na początku działalności Jezus mówi do Szymona i Andrzeja: Pójdźcie za Mną" (Mt 4). Jest to wyraźnie skierowane zaproszenie do prostych rybaków. Jednocześnie jest ono bardzo dziwne i niespodziewane. Można w tym sposobie powoływania odnaleźć ważną prawdę: wola Boża przychodzi wielokrotnie w sposób niespodziewany. Bóg wyraźnie przemawia do człowieka w sytuacjach codziennych, prozaicznych (często przy zwykłych pracach). Nieprawdą jest, że z Bogiem można spotkać się tylko na modlitwie! Głos Stwórcy może brzmieć szczególnie wyraźnie przy zwykłych domowych czynnościach. Może to być przelotna myśl towarzysząca praniu czy gotowaniu. Jakże nie przytoczyć tu przykładu młodego małżonka, który nigdy nie potrafił podziękować za poświęcenie swojej żony. Kiedy jej zabrakło (wyjechała na kilka dni na badania), gdy gotował obiad, zrozumiał, jak bardzo w domu brakuje żony i matki. Opowiadał później ze łzami w oczach, że dopiero wtedy pojął, jak krzywdził tak oddaną mu kobietę. I właśnie w tym "zrozumieniu" było na nowo odczytane powołanie do bycia mężem.
Analizując powołanie Szymona i Andrzeja, nie można nie zauważyć także słów: "uczynię was rybakami ludzi" (Mt 4). Różnie można interpretować to przesłanie. Nie da się jednak przemilczeć faktu, że Jezus do rybaków przemówił ich językiem! Można więc powiedzieć, że doskonale ich rozumiał; ich życie codzienne, ich problemy. Każdy z nas może to potwierdzić łatwiej podejmuje się decyzje pod wpływem kogoś, kto nas rozumie. Apostołowie nie zastanawiali się długo nad sensem słów Chrystusa natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim (Mt 4). Fascynacja Mistrzem z Nazaretu, który zna nasze problemy, ułatwia wierność na chrześcijańskiej drodze zbawienia. Jeśli rzeczywiście chcemy odpowiedzieć na zaproszenie Jezusa, tak jak to uczynili apostołowie, musimy Jemu uwierzyć, zaufać! Ktoś może powiedzieć: ale z tego chleba nie będzie. Cóż z tego, że będę przestrzegał przykazań, jak zarabiać i tak trzeba. Niewątpliwie w tym stwierdzeniu jest wiele racji, ale mimo wszystko jest to półprawda. Z bliskości Boga nie będzie pieniędzy, ale może powstać nadzieja na umiejętne i uczciwe ich zarobienie. W czasach bezrobocia i nieuczciwości musimy uwierzyć w Jezusową obecność i miłość. Trzeba wyrzucić ze swojego języka stwierdzenie, że nauka Boża jest nieżyciowa. Gdyby Szymon i Andrzej nie obdarzyli kredytem zaufania Jezusa, nigdy nie zostawiliby swojej pracy. Jakże więc aktualne staje się zawołanie św. siostry Faustyny: "Jezu, ufam Tobie".
Jest jeszcze jeden moment w powołaniu każdego człowieka. Ewangelista zanotował, że Jezus "obchodził całą Galileę, nauczając [...], głosząc Ewangelię o królestwie i lecząc wszystkie choroby" (Mt 4). Widać więc, że Chrystus pokazał uczniom, jak powinna wyglądać realizacja ich powołania. Stał się przykładem (nie tylko dla apostołów) konsekwentnego kroczenia drogami ewangelicznej miłości. Pokazał drogę stawania się darem dla innych. We współczesnym świecie naśladowanie tej postawy nie jest łatwe. Powołanie do stawania się darem niesie ze sobą wiele obciążeń i przeciwności. Najbardziej widoczne jest ono w relacjach rodzicedzieci, gdzie coraz częściej następuje niebezpieczne rozejście się tzw. interesów, a cała rodzina staje się krzyżem. Można przytoczyć w tym miejscu tekst jednej z psychoterapeutek (Dorothy Law Nolte), która o powołaniu do bycia rodzicem napisała w następujący sposób:
Dziecko krytykowane uczy się potępiać, a otoczone wrogością uczy się agresji. Dziecko żyjące w strachu uczy się lękliwości, a doświadczające litości uczy się rozczulać nad sobą. Dziecko wyśmiewane uczy się nieśmiałości, a otoczone zazdrością uczy się zawiści. Dziecko zawstydzane uczy się poczucia winy. Zaś dziecko zachęcane uczy się wiary w siebie, otoczone wyrozumiałością uczy się cierpliwości, a chwalone wdzięczności. Dziecko akceptowane uczy się kochać, a otoczone aprobatą uczy się lubić siebie. Dziecko darzone uznaniem uczy się, że dobrze mieć cel, a żyjące w otoczeniu, które potrafi się dzielić, uczy się hojności. Dziecko traktowane uczciwie uczy się prawdy i sprawiedliwości, a żyjące w poczuciu bezpieczeństwa uczy się ufności. Dziecko otoczone przyjaźnią uczy się radości życia.
W jakim otoczeniu żyje twoje dziecko?
Pod słowo "dziecko" można podłożyć zamiennie wyrazy: mąż, żona itp. Realizacja powyższych wskazań może stać się skalą realizacji powołania, którym obdarzył nas Jezus. Każdy z nas jest bowiem powołany, aby tak jak On nauczać, głosić i leczyć. Obyśmy umieli zostawić wszystko i iść za Mistrzem z Nazaretu!
NIEDZIELĄ SŁOWA BOŻEGO.
Ojciec Święty postanowił, aby III niedziela zwykła była obchodzona w całym Kościele jako Niedziela Słowa Bożego. Czytamy o tym w ogłoszonym dziś Liście Apostolskim w formie Motu Proprio "Aperuit illis". Jak zaznacza Franciszek, ma się ona przyczynić "aby w Ludzie Bożym wzrosła religijna i bliska znajomość Pisma Świętego". Dokument został podpisany w 1600 rocznicę śmierci św. Hieronima wielkiego miłośnika i tłumacza Pisma Świętego, a jednocześnie dzień wspomnienia liturgicznego tego doktora Kościoła.
Niżej przedstawiamy link do Listu Apostolskiego OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA
LIST APOSTOLSKI W KTÓRYM USTANAWIA NIEDZIELĘ SŁOWA BOŻEGO.17 grudnia 2020 r. Kongregacja Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wydała notę zawierającą wskazania dotyczące sposobu celebracji Niedzieli Słowa Bożego. Dokument podpisany przez kard. Roberta Saraha ma przyczynić się do obudzenia świadomości znaczenia Pisma Świętego w życiu wierzących, a szczególnie w liturgii, która włącza w żywy i stały dialog z Bogiem. "Poprzez teksty biblijne odczytywane podczas liturgii, to sam Bóg mówi do swojego ludu i sam Chrystus głosi swoją Ewangelię" czytamy w nocie. Dokument wskazuje na obrzędy, które są szczególnie dostosowane do Niedzieli Słowa Bożego. Chodzi o procesję z wnoszeniem księgi Ewangeliarza, a przynajmniej jego złożenie na ołtarzu. Mowa jest także o tym, że teksty biblijne umieszczone przez Kościół w Lekcjonarzu nie powinny być zastępowane i opuszczane oraz że należy stosować zatwierdzone wersje Biblii.
"Dziadkowie Jezusa"
Emilia Waśniowska
Święta Anno, Ty uczyłaś Maryję miłości,
Ty ku Bogu Ją powiodłaś w prostej pobożności.
Święta Anno uwierzyłaś, że Jezus Twój Wnuczek
Przyszedł po to, by na ludzi przed nicością ustrzec.
Jakie pieśni Mu nuciłaś, jakie kołysanki,
Jakich modlitw Go uczyłaś w wieczory i ranki,
Jakie zupki gotowałaś, a jakie desery
Dla Jezusa Twego Wnuka na początku ery.
Joachimie Święty Dziadku, Ojczulku Maryi
Tak lubiłeś małe rączki czuć na swojej szyi.
Tak lubiłeś cicho mruczeć Wnukowi do ucha
Cudowne Psalmy Dawidowe, bo ich chętnie słuchał.
Jaką mądrość Mu szeptałeś po zachodzie słońca
Skąd cierpliwość świętą brałeś dla małego brzdąca?
Czemu Wnuczek Cię nie zmęczył choć już byłeś starcem?
Kołysałeś Go w ramionach jak w bezpiecznej Arce
Pędzą wnuki ulicami
z ogromnymi laurkami.
Te laurki pełne kwiatków
są dla wszystkich babć i dziadków.
A dziadkowie wraz z babciami
już czekają przed domami.
Przez lornetki patrzą w dal
wystrojeni jak na bal.
Trochę refleksji na dzień Babci i Dziadka
Przez wieki starość w różnorodnych środowiskach była znakiem mądrości doświadczenia i cierpliwości, miłości i opiekuńczości.
Dziś jest inaczej, odsuwana na margines życia społecznego i często uważana za problem nie do rozwiązania. Starość jest dzisiaj zapomnianym skarbem, chociaż przed starością, nikt nie ucieknie...
Starsi zawsze są, byli i będą wśród nas. Od nich uczymy się tego, co naprawdę się liczy, oni przekonują nas o istnieniu ładu i sensu życia, oni dają nam nadzieję i poczucie bezpieczeństwa, są naszą ostoją. Popatrz uważnie wokoło, a pewno zobaczysz ludzi starszych, żyjących obok Ciebie. Gotowi Cię wysłuchać, poradzić, pocieszyć i pomóc w problemach, a w zamian potrzebują czegoś, co mogą otrzymać od Ciebie - trochę serdeczności, twojej obecności i zainteresowania się nimi. Dostrzeżmy potrzeby i możliwości starszego człowieka - jesteśmy sobie nawzajem bardzo potrzebni. Często są to nasi najbliżsi. Wprowadźmy w ich życie radość i wzajemną serdeczność. Obudźmy na nowo to, co tak naprawdę wpisane jest w nasze serca - wzajemną dobroć i życzliwość.
Herbatka
W. Chotomska
Babciu i dziadku ufajcie wnukom
oni na pewno szklanek nie stłuką.
Oni esencję zaleją wrzątkiem
I stół nakryją czystym obrusem.
Oni to wszystko zrobią na piątkę.
A może nawet na piątkę z plusem.
A nie mówiłam? Już jest herbatka.
Szklanka dla babci, szklana dla dziadka.
Już ją nalano, już ją podano.
Szklanki śpiewają piosenką szklaną.
Już herbatniki są do herbaty.
już się w herbacie rozpuszcza cukier.
Babciu opowiedz o tamtych czasach
Gdy byłaś wnuczką, a dziadek wnukiem.
Ur. 21 sierpnia 1567 na zamku Sales pod Thorens (Sabaudia), jako najstarszy syn Franciszka de Sales pana na Nouvelles i Franciszki de Sionnas. Słuchał prawa w Paryżu i Padwie, postanowił jednak zostać kapłanem i przyjął święcenia w r. 1593. W ciągu 4 lat niezmordowaną pracą duszpasterską i bezgranicznym poświęceniem zdobywał z powrotem dla katolicyzmu całkiem już skalwinizowaną prowincję Chablais. W r. 1599 mianowany koadiutorem biskupa genewskiego, po jego śmierci w r. 1602 został biskupem Genewy (stolica w Annecy).
Założył seminarium, organizował konferencje dla duchowieństwa i synody. Z św. Joanną Franciszką de Chantal założył zakon wizytek. Nadzwyczajną uprzejmością, dobrocią, łagodnością a zarazem mądrą stanowczością zdobywał tysiące dusz dla Chrystusa i Kościoła. Niezrównany spowiednik, kaznodzieja i pisarz duchowny.
(Wstęp do życia pobożnego - Filotea, Traktat o miłości Bożej).
Um. 28 grudnia r. 1622 w Lugdunie; grób w Annecy.
Kanonizowany w r. 1665,
ogłoszony Doktorem Kościoła w r. 1877,
patronem dziennikarzy i literatów w r. 1923".
- Biskup Karol Radoński, Święci i Błogosławieni Kościoła Katolickiego.
Encyklopedia Hagiograficzna. Warszawa - Poznań - Lublin [1947], s. 135
Szaweł urodził się w Tarsie około 5-10 roku po Chrystusie. Pochodził z żydowskiej rodziny silnie przywiązanej do tradycji. Byli niewolnikami, którzy zostali wyzwoleni. Szaweł odziedziczył po nich obywatelstwo rzymskie. Uczył się rzemiosła - tkania płótna namiotowego. Później przybył do Jerozolimy, aby studiować Torę. Być może był uczniem Gamaliela. Gorliwość w strzeżeniu tradycji religijnej sprawiła, że mając około 25 lat stał się zdecydowanym przeciwnikiem i prześladowcą Kościoła. Uczestniczył jako świadek w kamienowaniu św. Szczepana. Około 35 roku z własnej woli udał się z listami polecającymi do Damaszku (Dz 9, 1n; Ga 1, 15-16), aby tam ścigać chrześcijan. U bram miasta olśniła go nagle światłość z nieba. A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos: "Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?" - "Kto jesteś, Panie?" - powiedział. A On: "Jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić" (Dz 9, 3-6).
Po nagłym, niespodziewanym i cudownym nawróceniu przyjął chrzest i zmienił imię na Paweł. Po trzech latach pobytu w Damaszku oraz krótkim pobycie w Jerozolimie odbył trzy misyjne podróże: pierwszą - w latach 44-49: Cypr-Galacja, razem z Barnabą i Markiem; drugą w latach 50-53: Filippi-Tesaloniki-Berea- Achaia-Korynt, razem z Tymoteuszem i Sylasem; trzecią w latach 53-58: Efez-Macedonia-Korynt-Jerozolima. Św. Paweł, nazywany Apostołem Narodów, jest autorem 13 listów do gmin chrześcijańskich, włączonych do ksiąg Nowego Testamentu.
W Palestynie Paweł został aresztowany, przesłuchiwany przez prokuratorów Feliksa i Festusa. Dwa lata przebywał w więzieniu w Cezarei. Gdy odwołał się do cesarza, został deportowany drogą morską do Rzymu. Dwa lata przebywał w więzieniu o dość łagodnym regulaminie. Uwolniony, udał się do Efezu, Hiszpanii (?) i na Kretę. Tam aresztowano go po raz drugi (64 r.). W Rzymie oczekiwał na zakończenie procesu oraz wyrok.
Zginął śmiercią męczeńską przez ścięcie mieczem w tym samym roku - 67 - co św. Piotr. W Rzymie w IV wieku szczątki Pawła Apostoła złożono w grobowcu, nad którym wybudowano bazylikę św. Pawła za Murami. Jest patronem licznych zakonów, Awinionu, Berlina, Biecza, Frankfurtu nad Menem, Poznania, Rygi, Rzymu, Saragossy oraz marynarzy, powroźników, tkaczy.
Św. Tymoteusz. biskup (+I w). Urodził się w Listrze - ojciec był Grekiem, matka Żydówką. Wierny i oddany uczeń oraz współpracownik św. Pawła. Towarzyszył mu w podróżach apostolskich oraz w więzieniu w Rzymie (Flp 2,19-22).Apostoł Narodów wysyłał go w trudnych i poufnych misjach do gmin chrześcijańskich w Koryncie, Filippi, Tesalonikach. Dwa listy Pawłowe do Tymoteusza znajdują się w kanonie ksiąg Nowego Testamentu. Pierwszy biskup Efezu. Miał misjonować w Dalmacji i na Krecie. Tradycja głosi, że za czasów Trajana poniósł śmierć męczeńską.
Kiedy Tymoteusz zaprotestował publicznie przeciwko krwawym igrzyskom, wzburzony tłum ukamienował go. Patron Krety. Relikwie Świętego przeniesiono z Efezu do Konstantynopola (356 r.), a następnie krzyżowcy (XII w.) wywieźli je do włoskiego miasta Termoli. Zamurowane, zostały odnalezione przypadkiem 7 maja 1945 roku.
W ikonografii św. Tymoteusz przedstawiany jest w tunice lub jako biskup w liturgicznych szatach. U jego stóp leżą kamienie.
Św. Tytus, biskup (+I w.). Znany jest wyłącznie z listów św. Pawła. Pochodził z rodziny grecko-rzymskiej, zamieszkałej w okolicy Antiochii Syryjskiej. Jeden z najbliższych i najbardziej zaufanych uczniów św. Pawia. Towarzyszył mu w podróżach i na sobór apostolski w Jerozolimie. Paweł ustanowił go biskupem gminy chrześcijańskiej na Krecie. List Apostoła Narodów skierowany do niego należy do kanonu biblijnych ksiąg.
Zmarł mając 94 lata.
Patron Krety
W ikonografii Święty przedstawiany jest w stroju biskupim. Jego atrybutem jest księga.
Św. Aniela Merici (1470 - 1540) urodziła się w Desenzano, na północy Włoch. Żyła w czasach szczególnie trudnych dla Kościoła. Wychowana w pobożnej rodzinie włoskiej, została osierocona jako kilkunastoletnia dziewczyna. Utraciła też swoją jedyną siostrę, którą szczególnie miłowała. Dorastała w domu wuja w Salo. Po śmierci wuja wstąpiła do III Zakonu Franciszkańskiego i powróciła do Desenzano, by stać się apostołką rodzinnego miasta.
Tam właśnie miała wizję, podczas której otrzymała nakaz: "Anielo, Bóg zsyła Ci znak swojej woli. Nie umrzesz, póki nie założysz w Bresci stowarzyszenia podobnego temu, które tu oglądasz. Takie jest zrządzenie Opatrzności Bożej".
Aniela, świadoma szczególnego wybrania przez Boga i wezwania do stworzenia konkretnego dzieła w Bresci, nie przyjęła zaproszenia Ojca Świętego do pracy apostolskiej w Rzymie. Założyła stowarzyszenie dziewcząt, które oddane Bogu przez ślub czystości i życie według Ewangelii żyły w swoich środowiskach, poświęciły się gorliwej pracy apostolskiej, zwłaszcza nauczaniu prawd wiary i uczynkom miłosierdzia chrześcijańskiego.
Św. Aniela mówiła do swych córek: "Niech was wiąże węzeł miłości, szanujcie się wzajemnie, znoście i wspomagajcie w Jezusie Chrystusie (...) Gdy będziecie zjednoczone sercem, staniecie się skałą niezłomną i warownią niezdobytą przez żadne przeciwności...".
Wg. "Niedziela"
Założycielka urszulanek, św. Aniela Merici urodziła się ok. 1470 r. w Desenzano, miasteczku położonym na południowym krańcu jeziora Garda, otoczonego koroną Alp zamykających Włochy od północy. Kształtowana pięknem przyrody rodzinnego zakątka i pełną prostoty religijnością domu rodzinnego, Aniela dojrzewała duchowo do wypełnienia zadania, które zostało jej zapowiedziane w mistycznym przeżyciu we wczesnej młodości: miała założyć wspólnotę poświęconych Bogu dziewic.
Św. Aniela Merici
Św. Tomasz z Akwinu, dominikanin, doktor Kościoła (1226-1274). Urodził się na zamku Roccasecca niedaleko Akwinu jako syn rycerza. Wychowywał się w klasztorze Monte Cassino. Podczas studów na uniwersytecie w Neapolu wstąpił do zakonu dominikanów co spotkało się z dezaprobatą rodziny. Wszelkimi sposobami, włącznie z dwuletnim aresztem domowym, próbowano zmienić jego decyzję. Bezskutecznie. Dalsze studia odbył w Kolonii, a następnie w Paryżu, gdzie przyjął święcenia kapłańskie. Wykładał na macierzystych uczelniach, w Rzymie oraz na dworze papieża Urbana IV Kaznodzieja, poeta, ale przede wszystkim wielki myśliciel, człowiek niezwykłej wiedzy którą umiał połączyć z nie mniej wielką świętością. Powiedziano o nim, że "między uczonymi był największym świętym, a między świętymi największym uczonym'. W swej skromności odmawiał kilkakrotnie propozycji zostania biskupem. Stworzył zwarty system nauki filozoficznej i teologii katolickiej, zwany tomizmem. Wywarł głęboki wpływ na ukierunkowanie zachodniej myśli chrześcijańskiej. Jego spuścizna naukowa obejmuje dziesiątki tomów Zadziwia w nich uniwersalizm podejmowanych zagadnień, głębia i prostota wyjaśnień, błyskotliwość myśli.
Św. Tomasz zmarł w drodze do Lyonu, podążając na sobór. Miał 48 lat. Jest doktorem Kościoła. Patron dominikanów szkół katolickich, księgarni, studentów teologów Opiekun podczas sztormów
W ikonografii św. Tomasz przedstawiany jest w białym habicie dominikańskim, w czarnym habicie i białym szkaplerzu. Jego atrybutami są: anioł, gołąb. infuła u nóg, której nie przyjął. kielich, kielich z Hostią, księga, laska, model kościoła, monogram IHS, monstrancja, pióro pisarskie, różaniec, słońce na piersiach, które symbolizuje jego Boską inspirację.
Jego znakiem jest także Chrystus w aureoli.
Opraccował E.S.
Na tydz. 22.01.2023 - 29.01.2023.
Po nacisnięciu na niżej podany napis można przejść na drugą część strony głównej.
STANOWISKO
RADY STAŁEJ KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
WOBEC DZIAŁAŃ JANA PAWŁA II
ODNOSZĄCYCH SIĘ DO PRZESTĘPSTW SEKSUALNYCH WOBEC MAŁOLETNICH
Poniżej link do treści "STANOWISKA".
TREŚĆ komunikatu.
Poniżej link do treści "KOMUNIKATU".
TREŚĆ komunikatu.
Poniżej link do treści "INFORMACJI".
TREŚĆ Informacji.
Poniżej link do treści "KOMUNIKATU".
TREŚĆ Komunikatu.Poniżej link do treści "KOMUNIKATU".
TREŚĆ Komunikatu.Poniżej link do treści "KOMUNIKATU".
TREŚĆ KOMUNIKATU.Poniżej link do treści "KOMUNIKATU".
TREŚĆ KOMUNIKATU.Poniżej link do treści "SŁOWA".
TREŚĆ SŁOWA.DO PARAFII NAJŚWIĘTRZEGO SERCA PANA JEZUSA ORAZ PARAFII NAJŚWIĘTRZEJ MARII PANNY WSPOMOŻENIA WIERNYCH :
Poniżej link do treści DEKRETU.
TREŚĆ DEKRETU.Poniżej link do map z budynkami przynależnymi do Paraffi NMP Wspomożenia Wiernych.
Mapa 1.Mapa 2.Bloki na Słoneczna 24 (w budowie).Poniżej podajemy link do apelu podpisanego przez Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski oraz Arcybiskupa Metropolity Katowickiego z dnia 05.03.2021r.:
TREŚĆ APELU.Jeśli jesteś SENIORKĄ lub SENIOREM, ukończyłaś/ukończyłeś 70. rok życia zapoznaj sie z propozycją pomocy.
WIDOK PLAKATU DLA SENIORÓW.
Poniżej podajemy link do treści listu podpisanego przez Przewodniczącego Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Konferencji Episkopatu Polski.
TREŚĆ LISTU.