S Z C Z Ę Ś Ć B O Ż E
Tym śląskim pozdrowieniem witamy Was na naszej stronie internetowej
Ojciec Święty Jan Paweł II, powiedział "Niech nie znika to piękne pozdrowienie "Szczęść Boże" i "Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus". Pozdrawiajcie się tymi słowami, przekazując w ten sposób najlepsze życzenia (bliźnim). W nich zawarta jest wasza chrześcijańska godność. Nie dopuście, aby ją wam odebrano".
Jest nam niezmiernie miło, że odwiedziłeś naszą stronę. Znajdziesz na nich informacje o naszej posłudze duszpasterskiej, o wspólnotach, w których możesz pogłębiać swoją wiarę, a także dowiesz się co słychać w naszej parafii, jej historię.
LINK DO STRONY PARAFI NMP WSPOMOŻENIA WIERNYCH W KATOWICACH
Transmitującej Msze Św.
Transmisje Mszy Świętych:
codziennie 8.00 i 18.00
sobota 8.00
niedziela 9.00, 12.15, 17.00
Adoracja Najświętszego Sakramentu oraz różaniec pół godziny przed Mszą Świętą (za wyjątkiem niedziel)
Transmisje Mszy Świętych
SKARBONKA
Drodzy Parafianie i Przyjaciele parafii NMP Wspomożenia Wiernych.
Z serca dziękujemy za Waszą troskę i materialną pomoc w utrzymaniu naszej świątyni.
W czasie zagrożenia pandemią gdy liturgia celebrowana jest bez udziału wiernych można
to bezpiecznie uczynić bez wychodzenia z domu wpłacając na nw. konto bankowe.
"KONTO".WAŻNE
Zarządzenia i Komunikaty Metropolity Katowickiego Arcybiskupa Wiktora Skworca
"Duchowe przeżycie Wielkiego Tygodnia i Wielkanocy".Dobra doczesne w związku ze stanem epidemii.Sprawowanie posługi duszpasterskiej i liturgicznej w najbliższym czasie."DOKUMENT"."DOKUMENT"."DOKUMENT"."DOKUMENT"."DOKUMENT".Wykaz stacji.
Tak, nadeszła chwila zastanowienia. Sądziliście, że wystarczy wam odwiedzać Boga w niedzielę, abyście byli panami waszych dni. (...) Czas epidemii może uczyć nas umiaru, dyscypliny i wolności wewnętrznej w codziennym życiu.
Albert Camus.
Niedziela Palmowa rozpoczyna w Kościele katolickim Wielki Tydzień - najbardziej uroczysty czas w liturgii. Nazwa jej pochodzi od wprowadzonego w XI w. zwyczaju święcenia w tym dniu palm. Od 1986 r. w Niedzielę Palmową obchodzony jest Światowy Dzień Młodzieży.
Liturgia wspomina uroczysty wjazd Jezusa do Jerozolimy. Chrystus kazał Apostołom przyprowadzić osiołka, którego dosiadł, by - zgodnie z proroctwem Starego Testamentu - tryumfalnie wjechać do miasta. Zgromadzone tłumy rzucały na drogę płaszcze, gałązki oliwne i palmowe, wołając: "Hosanna". Równocześnie w tym dniu jest czytany lub śpiewany, zwykle z podziałem na role, opis Męki Pańskiej. W ten sposób liturgia ukazuje, że tryumf Chrystusa, Jego męka i śmierć są nierozerwalnie związane ze sobą, stanowiąc jedno dzieło zbawienia.
W Jerozolimie już w IV w. zrodził się zwyczaj, według którego patriarcha, otoczony radośnie śpiewającym tłumem, dosiadał oślicy i wjeżdżał na niej z Góry Oliwnej do miasta. Zwyczaj święcenia palm pojawił się w Kościele w wieku XI. W niektórych parafiach asysta liturgiczna wychodzi na zewnątrz kościoła, procesjonalnie podchodzi do zamkniętych drzwi świątyni, w które następnie kapłan trzykrotnie uderza krzyżem, ukazując w symboliczny sposób, że krzyż otwiera drogę do nieba.
Podczas tego obrzędu śpiewa się antyfonę: "Bramy, podnieście swe szczyty, unieście się odwieczne podwoje, aby mógł wkroczyć Król chwały". Zaraz przy wejściu do kościoła czytana jest Ewangelia o tryumfalnym wjeździe Jezusa do Jerozolimy, a następnie kapłan święci palmy. Później zostają one spalone a otrzymanym z nich popiołem posypuje się głowy wiernych w Środę Popielcową.
W Niedzielę Palmową obowiązuje czerwony kolor szat liturgicznych. W gruncie rzeczy dzień ten ma wymowę radosną, albowiem rozpoczyna ciąg wydarzeń, przez które dokonało się zbawienie świata. One właśnie najgłębiej ukazują bezgraniczną miłość Boga, wyrażoną w Ewangelii św. Jana: "Tak Bóg umiłował świat, że Syna swojego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, miał życie wieczne" (3,16). Tajemnice wiary przenikają się wzajemnie, chwała i radość tworzą nierozdzielną całość z cierpieniem a zarazem w męce jest już zawarte zmartwychwstanie i zbawienie.
Poniedziałek, wtorek i środa Wielkiego Tygodnia są dniami szczególnie poświęconymi spowiedzi, ale liturgicznie niczym się nie wyróżniają. Szczytem roku liturgicznego jest Triduum Paschalne: Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Niedziela Zmartwychwstania. Każdy z tych dni ma niepowtarzalną wymowę bardzo dobitnie podkreśloną obrzędami i symbolami, które nie tylko przypominają, ale odtwarzają (w teologii mówi się o uobecnieniu) zbawcze wydarzenia. Wielki Czwartek jest dniem Ostatniej Wieczerzy, podczas której Jezus ustanowił sakrament Eucharystii i kapłaństwa. W Wielki Piątek Jezus potwierdza, że "do końca" nas umiłował. Męka i śmierć Jezusa ukazują szczególną solidarność Boga z człowiekiem cierpiącym i umierającym. Wielka Sobota jest dniem ciszy i oczekiwania. Ojcowie Kościoła mówili, że tego dnia Jezus zstąpił do otchłani, by wyzwolić wszystkich pogrążonych w śmierci. Po zachodzie słońca tego dnia rozpoczyna się już niezwykle bogata i przepiękna liturgia wielkanocna.
W pierwszych dniach Wielkiego Tygodnia Kościół nie dopuszcza obchodów żadnych świąt. Czytania mszalne przypominają kolejne epizody.
Wydarzenia zaczynają się toczyć coraz szybciej. Najważniejsze z nich przypomniane zostaną w wielkotygodniowej liturgii Triduum Paschalnego.
Od Wielkiego Poniedziałku do Wielkiej Środy włącznie Pan Jezus dzień spędzał w Jerozolimie i nauczał w świątyni, a na noc udawał się do odległej o ok. 3 km Betanii, aby tam przenocować. Zapewne gościny Jemu i Jego uceniom udzielał Łazarz w swoim domu - z wdzięczności za niedawne wskrzeszenie go z grobu.
W Wielki Poniedziałek
W drodze do Jerozolimy Chrystus uczynił uschłym figowe drzewo za to, że nie znalazł na nim owocu, a tylko same liście (Mt 21, 18-19; Mk 11, 12-14). Kiedy wszedł na plac świątyni i zobaczył tam kupców z towarami i bydłem, wypędził ich stamtąd (Mt 21, 12-13; Mk 11, 15-19; Łk 19, 45-48).
W Wielki Wtorek
Pan Jezus prowadził najgwałtowniejsze polemiki ze starszyzną żydowską, które zakończył wielokrotnym "biada", rzuconym na swoich zatwardziałych wrogów (Mt 21, 20 - 23, 39; Mk 11, 27-32. 41; Łk 20, 9 - 21, 1). W wielkiej też mowie eschatologicznej zapowiada całkowite zniszczenie Jerozolimy oraz koniec świata, jaki zamknie dzieje ludzkości (Mt 24, 1-41; Mk 13, 1-33; Łk 21, 5-34). Zapowie także powtórne swoje przyjście na ziemię w chwale (Mt 25, 31-46). W przypowieści o roztropnym słudze, o mądrych i głupich pannach i o talentach będzie nawoływał do czujności (Mt 24, 42-55. 30; Mk 13, 33-37; Łk 21, 34-36).
Wielka Środa
Ma bezpośredni już kontakt z wydarzeniami Wielkiego Czwartku i Piątku. Sanhedryn na tajnej naradzie postanawia za wszelką cenę zgładzić Jezusa. Judasz ofiaruje Wielkiej Radzie Żydowskiej swoją pomoc za srebrniki, przyrzekając śledzić Chrystusa, a gdy będzie sam - zawiadomi o tym Sanhedryn (Mt 26, 1-16; Mk 14, 1-11; Łk 22, 1-6), aby Go można było pojmać.
Szczytem roku liturgicznego i Wielkiego Tygodnia jest Święte Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pańskiego.
Obejmuje ono liturgię Mszy Wieczerzy Pańskiej, sprawowaną wieczorem w Wielki Czwartek, wielkopiątkową liturgię Męki Pańskiej oraz najbardziej uroczystą i najpiękniejszą ze wszystkich liturgii Kościoła - Wigilię Paschalną sprawowaną po zapadnięciu zmroku w Wielką Sobotę - w Wielką Noc. Triduum kończy się wieczorem w Niedzielę Zmartwychwstania.
Jak szybko minął czterdziestodniowy okres Wielkiego Postu! Być może nie zdążyliśmy jeszcze podjąć żadnych postanowień, a może przeciwnie: przez wyrzeczenia podjęte z miłości, przez przyjęcie krzyża, który jest obecny w naszym życiu, zbliżyliśmy sie do Jezusa.
Szczytem roku liturgicznego i Wielkiego Tygodnia jest Święte Triduum Paschalne Męki i Zmartwychwstania Pańskiego. Obejmuje ono liturgię Mszy Wieczerzy Pańskiej, sprawowaną wieczorem w Wielki Czwartek, wielkopiątkową liturgię Męki Pańskiej oraz najbardziej uroczystą i najpiękniejszą ze wszystkich liturgii Kościoła - Wigilię Paschalną sprawowaną po zapadnięciu zmroku w Wielką Sobotę - w Wielką Noc. Triduum kończy się wieczorem w Niedzielę Zmartwychwstania.
Niedzielą Palmową wchodzimy już w Wielki Tydzień, który poprowadzi nas ku tym najpiękniejszym Świętom: Świętom Wielkanocnym, Świętom Paschalnym. Jest to czas jedyny, najważniejszy w całym roku liturgicznym, czas kiedy bedziemy mogli pochylić sie nad tajemnicą Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa, tajemnicą naszego Zbawienia.
"Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne" (J. 3, 16)
Dlatego właśnie te trzy dni, zaczynające sie Mszą Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek, a kończące sie Nieszporami w Wielką Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego są tak ważne. Będziemy świętować Paschę Jezusa, kiedy oddał życie z miłości do nas po to, byśmy my mogli żyć, byśmy mieli życie w pełni, w obfitości. Będziemy świętować czas, kiedy po raz pierwszy powiedział:
"To jest ciało moje, które za was bedzie wydane" (Łk. 22, 19)
Teraz możemy codziennie przyjmować dar Jego ciała, Jego obecności; kiedy
"uniżył samego siebie, stawszy sie posłusznym aż do śmierci" (Flp. 2, 8),
tak bardzo pokorny i do końca posłuszny woli Ojca, wydał samego siebie za nas, byśmy mogli cieszyć sie teraz wolnością dzieci Bożych; kiedy zwyciężył śmierć i zmartwychwstał dla nas, byśmy mogli żyć na wieki.
Postarajmy sie podziękować Jezusowi za to wszystko. Zostawmy na chwilę - właśnie na te trzy dni - wszystkie inne, mniej ważne sprawy, na które przecież tyle mamy czasu w ciągu roku. Wpatrujmy sie w te dni w Niego, w Jego krzyż, trwajmy przy Nim, rozradujmy sie Jego zmartwychwstaniem, Jego zwycięstwem.
To On jest Zbawicielem świata, jest moim i twoim Zbawicielem. I teraz tak bardzo pragnie, by Jego Pascha stała sie także naszą paschą, byśmy razem z Nim przeszli ze śmierci do życia, z niewoli do wolności, z życia w ciemności do życia w Jego świetle. Pozwólmy Mu na to, przyjdźmy do Niego! On, Zmartwychwstały, pragnie nas spotykać, pragnie nam błogosławić, pragnie nas tak zwyczajnie ucieszyć różnymi wydarzeniami dnia, w których objawi swoją łaskę i pomoc. Trwajmy przy Nim, zaufajmy Mu. On Żyje!
Wielki Czwartek:
Uobecnia się wśród nas wydarzenie z Wieczernika, w czasie którego Jezus Chrystus ustanowił sakrament Eucharystii, oraz polecił go sprawści i wdzięczności za te dary odśpiewamy w czasie Mszy św. hymn "Chwała na wysokości Bogu", który był opuszczany przez cały okres Wielkiego Postu; odezwą się również dzwony, by podkreślić podniosły nastrój tych chwil.
Wielki Piątek:
Niezwykły to dzień. Dzień, w którym umarł nasz Jezus. Nie sprawuje się dzisiaj ofiary Mszy św. Ołtarz obnażony wczoraj pozostał tak do dziś i tylko na czas Komunii św. zostanie on przykryty. Zasadniczo nie było też udzielania Komunii św. w ciągu dnia. Grzech, który przybił Go do krzyża i uśmiercił, również dzisiaj wzbrania nam dostęp do wielu serc. Każdy grzech przedłuża mękę Chrystusa. Jednocześnie jednak Zmartwychwstanie Pańskie jest czymś nieodwracalnym, czymś ostatecznym; grzech został zwyciężony raz na zawsze u samych korzeni i nic nie zdoła oddalić nas od miłości Bożej, która jest w Jezównież dzisiaj w dniu, w którym przeżywamy otchłań męki i osamotnienia naszego Zbawiciela - możemy pożywać owoce tej śmierci: Ciało Chrystusa za nas wydane.
Wielka Sobota:
Jest dniem spoczynku Pana w grobie. Jest to dzień cichej nadziei, Chciejmy wspólnie przeżyć liturgię Wigilii Paschalnej Wielkiej Nocy. Jest to naprawdę Wielka Noc bo w niej dokonało się najważniejsze wydrzenie przejście ze śmierci do nowego życia przez zmartwychwstanie. Ta tajemnica zbawcza w liturgii tej nocy stanie się dla nas teraźniejszością. Uobecnią nam ją przede wszystkim części liturgii wigilii paschalnej a więc: liturgia światła, liturgia słowa, liturgia chrzcielna i liturgia eucharystyczna. Bogatą liturgię wigilii paschalnej zakończy procesja rezurekcyjna.
W Wigilię Paschalną:
W tę Wielką Noc, z soboty na niedzielę, Kościół oczekuje Zmartwychwstania Chrystusa i obchodzi je w liturgicznych obrzędach.
Liturgia Wigilii Paschalnej składa się z czterech części:
1. Liturgia światła:
- rozpoczyna czuwanie modlitewne, w czasie poświęcenia ognia i zapalenia paschału uświadamiamy sobie, że Chrystus zmartwychwstały jest światłością dla wszystkich ludzi, światłością, która rozświetla ciemności świata. Potem następuje uroczysty i radosny hymn uwielbienia, zwany Exultet, którym kapłan wielbi dzieło Odkupienia i tajemnicę Chrystusowego zmartwychwstania.
2. Liturgia Słowa:
- wprowadza wiernych w głębsze rozumienie tajemnicy tej Świętej Nocy. Czytania przywołują na pamięć wielkie momenty dziejów zbawienia. Po nich następuje uroczyste: "Chwała na wysokości Bogu", podczas którego biją dzwony kościelne, rozlega się radosne "Alleluja"!
3. Liturgia Chrzcielna:
- nawiązuje do udzielonego niegdyś w tę Noc chrztu. Dziś Kościół dokonuje uroczystego poświęcenia wody chrzcielnej. Obrzęd poświęcenia wody chrzcielnej przypomina nam, że chrzest jest udziałem w Chrystusowym zwycięstwie nad śmiercią i w Jego nowym życiu po zmartwychwstaniu. Zgromadzeni, wspominając swój chrzest, składają wyznanie wiary i odnawiają złożone na chrzcie przyrzeczenia. Pokropienie zebranych wodą również przypomina przyjęty chrzest.
4. Liturgia Eucharystyczna:
- jest punktem kulminacyjnym Wigilii. Nie tylko wspominamy wydarzenia przeszłe, wypełnienie wszystkiego w Chrystusie, ale sprawując Eucharystię uobecniamy śmierć i zmartwychwstanie Pana. Przystępując do Komunii świętej przyjmujemy Ciało Pańskie. Po błogosławieństwie końcowym śpiewa się uroczyste "Raduj się, nieba Królowo".
Rezurekcja:
Liturgię Wigilii Paschalnej może zakończyć uroczysta procesja rezurekcyjna, która głosi, że Chrystus prawdziwie zmartwychwstał. Procesja ta może również się odbyć w samą Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego wczesnym rankiem; tak też i jest w naszej parafii uroczysta procesja rezurekcyjna odbywa się tradycyjnie - o świcie. Chcemy ogłaszać całemu światu Zmartwychwstanie Jezusa. W procesji niesie się figurę Zmartwychwstałego oraz krzyż przepasany czerwoną stułą, na znak dokonania przez Chrystusa Arcykapłana Jego zwycięskiej Ofiary. Po uroczystej procesji odbywa się Msza Święta Rezurekcyjna w niedzielny poranek, który jest trzecim dniem Zmartwychwstania Pańskiego, a równocześnie pierwszych dniem Pięćdziesiątnicy Paschalnej. Zbawiciel, przeszedłszy zwycięsko przez śmierć, wyzwolił nas spod władzy śmierci, szatana i grzechu i umożliwił nam przejście do nowego życia. Zjednoczeni z Jezusem Chrystusem cieszymy się jego zwycięstwem i dziękujemy Bogu śpiewając hymn uwielbienia "Ciebie Boże wielbimy". Od tej chwili rozpoczyna się okres Wielkanocy. Chcemy ogłaszać światu, że "Chrystus zmartwychwstał. Alleluja! Prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja!"
